امیر حاجرضایی کارشناس فوتبال
1- بحث بازیکنان سرباز همواره یکی از معضلهای فوتبال ایران در این چند سال اخیر بوده است. البته باید اذعان کنم که این موضوع از سالیان گذشته تا به امروز نمود داشته است؛ حتی قبل از انقلاب نیز مقرراتی برای بازیکنان سرباز وجود داشت که البته با شرایطی که بعد از انقلاب به وجود آمده، متفاوت است. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، دانشگاه افسری، بازیکنان سرباز را استخدام میکرد و آنها میتوانستند به جای گذراندن دوره سربازی به تیم پاس بروند و در آنجا فوتبالشان را بازی کنند. درعین حال در استخدام باشگاه پاس بودند و درآمد هم داشتند. بسیاری از بازیکنان مطرح آن زمان به این تیم رفتند و دورانی را در تیم پاس گذراندند. نفراتی نظیر حشمت مهاجرانی، اصغر شرفی، همایون شاهرخی و... ازجمله افرادی بودند که در تیم پاس استخدام شدند و سربازی خود را در این باشگاه گذراندند. شکل تیم پاس بهعنوان یک تیم نظامی با تیمهای نظامی که اکنون حضور دارند، متفاوت بود.
2- واقعیت این است معنای خدمت سربازی و احترام به یک سرباز در هیچ حوزهای وجود ندارد. این درحالی است که در تمام دنیا برای سربازانی که به کشور خدمت میکنند، تسهیلات خوبی را برایشان به وجود میآورند. درچنین شرایطی سرباز میتواند استعدادهایی که دارد را درحین خدمت سربازی نیز بروز دهد. سربازان فوتبال نیز شرایط یکسانی دارد. درحال حاضر تیمهای نظامی فوتبال، سربازان را بهگونهای از دور خارج میکنند که درست نیست. بازیکنان سرباز نه شرایط مالی خوبی دارند و نه میتوانند با علاقه تیم موردنظرشان را انتخاب کنند. حالا که هم برای سربازانی که اشتباه کردهاند، حضور در تیمملی منع شده است.
3- به عبارت بهتر بحث خدمت سربازی فوتبالیستها مانند یک کلاف سردرگم است که به این راحتیها باز نمیشود. در این ماجرا همه نهادها و مجموعههای وابسته برای خود حق قایل هستند. سازمان نظام وظیفه قوانین خود را دارد که همه باید احترام بگذاریم، ازسوی دیگر بحث تیمملی و باشگاهها نیز باید درنظر گرفته شود. البته قوانینی که در این بحث موجود است، را چندان درک نمیکنم. درهر صورت امیدوار هستم هرچه زودتر راهکاری برای معضل سربازی فوتبالیستها اندیشیده شود تا نه نظاموظیفه ضرر کند، نه فوتبال و نه بازیکنان مستعدی که با هزار امید و آرزو وارد این فوتبال بدون ساختار شدهاند.