شهروند| نشد که بشود... تیم‌ملی فوتسال ایران می‌توانست در ادامه خلق شگفتی‌هایش، با رسیدن به فینال جام‌جهانی اتفاقی بزرگ را در ورزش ایران رقم بزند تا نامش برای همیشه در تاریخ با طلا عجین شود اما نشد که بشود. یکی از کم‌امیدترین تیم‌های ملی فوتسال در تاریخ درحالی به کلمبیا رفت که هیچ امیدی به نتایج خوبش نداشتیم اما بچه‌های جسور ایران گل کاشتند و فراتر از انتظارات ظاهر شدند. آنها یک نفس تا فینال و رقم زدن اتفاقی بزرگ فاصله داشتند اما کم آوردند و در آخرین لحظات رویایشان از دست رفت. البته که فوتسالی‌ها نباید از این شکست شرمسار باشند چون آنها تا همین جای کار هم شگفتی آفریدند، هرچند ناتمام ماند.
وقتی همه غافلگیر شدند
وقتی تیم‌ملی فوتسال عازم کلمبیا بود، کوه سنگین مشکلات و کمبودها را در تهران جا گذاشت و رفت. آنها در مرحله گروهی عملکرد خوبی نداشتند و با کمک تفاضل گل توانستند به جمع 16 تیم راه پیدا کنند. شگفتی فوتسال ایران از پیروزی مقابل غولی به نام برزیل شروع شد. شاگردان ناظم‌الشریعه با نمایشی چشم‌نواز و مغرورانه توانستند قهرمان 5 دوره جام‌جهانی را در ضربات پنالتی به زانو دربیاورند. وقتی در یک‌چهارم به پاراگوئه خوردیم همان‌هایی که همیشه بر طبل ناامیدی می‌کوبند، از شانسی بودن برد مقابل برزیل گفتند و اعتقاد داشتند در بازی با پاراگوئه حرفی برای گفتن نخواهیم داشت اما پاراگوئه هم حریفمان نشد و به روسیه در نیمه‌نهایی خوردیم. با این‌که روسیه حریفی به مراتب آسان‌تر از برزیل و پاراگوئه بود اما بازیکنان تیم‌ملی که قبل از بازی لباس‌هایشان را وصله و پینه می‌کردند، نتوانستند از سد حریف یخی خود بگذرند.
شگفتی تکمیل نشد
می‌توانستیم روسیه را شکست دهیم چون این تیم هرگز در فوتسال غول نبود اما به قول عادل فردوسی‌پور نشد که بشود. تیم‌ملی دوبار از روسیه عقب افتاد اما هر بار آن را جبران کرد. پس از گل سوم و در لحظه استفاده کردن از سیستم پاور پلی (پنج نفره)، تیم‌ملی چهارمین گل را در یک دقیقه مانده به پایان بازی خورد تا کار سخت شود اما دوباره ملی پوشان ایران به بازی برگشتند اما نشد که مثل بازی با برزیل و پاراگوئه شکست تبدیل به پیروزی بشود تا حسرت رفتن به فینال به دلمان بماند. نشد که شگفتی‌سازی پسران فوتسال تکمیل شود و حالا آنها به رده‌بندی می‌روند تا ساعت 20:  30 روز شنبه آخرین شانس خود برای رفتن روی سکو را بیازمایند. با این حال بسیاری از کارشناسان و حتی مردم عادی هم معتقدند فوتسالیست‌ها تا همین جا هم کار بزرگی انجام دادند و جا دارد از آنها تقدیر شود.
اگر کاپیتان مصدوم نمی‌شد
مصدومیت محمد کشاورز بزرگترین بداقبالی ایران در جام‌جهانی بود. محمد کشاورز پس از برخورد شدید با بازیکن روسی در دقیقه 9 برای مداوا از زمین خارج شد اما دیگر نتوانست به بازی ادامه دهد تا ایران با مشکلات زیادی به‌ویژه در خط دفاعی روبه‌رو شود. خصوصا این‌که بقیه بازیکنان هم از نظر روحی تحت‌تأثیر این اتفاق قرار گرفتند چون حضور کشاورز درون زمین همیشه برای بقیه بازیکنان قوت قلب بود. زمانی که روس‌ها با پاورپلی رو آوردند غیبت کشاورز بیشتر از هر زمان دیگری احساس شد و شاید اگر او در زمین می‌ماند الان ما در فینال بودیم و روسیه در رده‌بندی.
داوری که روی اعصاب بود
حتی جواد خیابانی که معمولا میانه‌ای با انتقاد ندارد، از داور دیدار ایران و روسیه ایراد گرفت. نورالدین بوکویف قرقیزستانی قضاوت بسیار بدی در این دیدار داشت و درحالی‌که گل روس‌ها مردود بود آن را پذیرفت. او در صحنه خطاها، به صورت آشکار به نفع روس‌ها سوت می‌زد و حسابی روی اعصاب بازیکنان ایران بود. در ثانیه‌های پایانی هم، بازیکن روس بعد از سوت داور بازی را شروع نکرد اما داور برخوردی با او نداشت. بد نیست بدانید که داور قرقیزستانی همان فردی است که در فینال دو دوره قبل بازی‌های آسیایی، بازی ایران و ژاپن را سوت زد که منجر به باخت ما شد.
ناظم‌الشریعه: آسیا به ما افتخار خواهد کرد
محمد ناظم‌الشریعه، سرمربی تیم‌ملی فوتسال بعد از شکست مقابل روسیه این‌طور واکنش نشان داد: «داور به خوبی سوت نزد و قضاوت مطلوبی نداشت. کاپیتان ما را مصدوم کردند و متاسفانه (ACL) زانوی پایش پاره شد و یک پنالتی صد در صد را برای ایران نگرفت.» او ادامه داد: «هدف ما قرار گرفتن در جمع بالا‌نشین‌ها بود. ما زمانی که برزیل را بردیم و با توجه به شرایط تیمی خوب، می‌توانستیم در فینال حضور داشته باشیم. روسیه تیم بزرگی است. اما این اتفاق رخ نداد. تمام تلاشمان را به کار خواهیم گرفت تا سوم شویم. ملت ایران به این تیم افتخار می‌کند. من به نمایندگی از مردم ایران به تیم‌ملی فوتسال افتخار می‌کنم و فکر می‌کنم کسب عنوان سومی برای نخستین‌‌بار اتفاق خواهد افتاد و آسیا به این عنوان افتخار خواهد کرد.»