شهروند|  در شرایطی که وزارت ورزش در چند ماه اخیر روند برگزاری انتخابات فدراسیون‌های ورزشی را ادامه داده، با نامه‌ای که چند روز قبل از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به ایران رسیده، اوضاع دچار پیچیدگی شده و شاید انتخابات چند فدراسیون که قرار است در مهرماه انجام شود، به همین دلیل به تعویق بیفتد.
بازجویی از فدراسیون‌ها
در چند روز اخیر اخباری مبنی بر نامه کمیته بین‌المللی المپیک به فدراسیون‌های داخلی کشورمان منتشر شده که طبق آن از روسای فدراسیون‌ها خواستار شده تا هرگونه دخالت دولت در ورزش را گزارش کنند. کمیته بین‌المللی المپیک در نامه‌هایی جداگانه به فدراسیون‌های دوومیدانی، کشتی، بسکتبال، والیبال و تیراندازی خواستار پاسخگویی به این سوال شده است. حتی از برخی فدراسیون‌ها خواسته تا اساسنامه خود را به IOC بفرستند. در این نامه‌ها به صورت دقیق سوال شده که آیا دولت و وزارت ورزش دخالتی در عزل و نصب فدراسیون‌ها دارند یا خیر. باید دید IOC چه هدفی را دنبال می‌کند و پاسخ روسای فدراسیون‌های کشورمان چیست.
درخواست برای توقف انتخابات‌ها
در شرایطی که اصلاح اساسنامه فدراسیون‌ها از چندی پیش در دستور کار وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک قرار دارد، هنوز این اتفاق رخ نداده و مشخص نیست چه زمانی نهایی می‌شود. بعد از نامه IOC، کیومرث‌هاشمی هم احساس خطر کرده و در نامه‌ای به وزیر ورزش و جوانان درخواست کرده که روند برگزاری انتخابات‌های فدراسیون‌های ورزشی متوقف شود.‌هاشمی دلیل این موضوع را اصلاح اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی اعلام کرده و خواستار آن شده که برگزاری انتخابات تا زمان اصلاح اساسنامه فدراسیون‌ها به تعویق بیفتد.
کدام فدراسیون‌ها در خطر هستند؟
با این‌که بحث اصلاح اساسنامه فدراسیون‌ها از چند ماه قبل مطرح بوده، وزارت ورزش در‌سال 95 برای تعیین رئیس فدراسیون‌هایی چون اسکی، جودو، چوگان و شطرنج مجامع انتخاباتی را برگزار کرده است. از سوی دیگر قرار است در یک ماه آینده انتخابات فدراسیون ژیمناستیک و همچنین کاراته نیز انجام شود. به نظر می‌رسد با توجه به حساسیتی که کمیته بین‌المللی المپیک از این نظر روی ایران دارد،‌ این فدراسیون‌ها در خطر تعلیق باشند. البته فدراسیون‌های دیگری هم هستند که قرار است در چند ماه آینده رئیس جدید خود را بشناسند چون با سرپرست اداره می‌شوند.
پای یک اختلاف در میان است؟
اگر به چند ماه قبل برگردیم، یادمان می‌آید که کیومرث ‌هاشمی در نامه‌هایی به مقامات عالی کشور به صورت علنی علیه وزارت ورزش موضع گرفت. همین موضوع این شائبه را به وجود می‌آورد که شاید همه این اتفاقات به خاطر اختلافات داخلی باشد و گزارش‌های کمیته ملی المپیک کشورمان، IOC را هم دچار حساسیت کرده باشد. مشخص نیست که وزارت ورزش به نامه کمیته المپیک توجهی خواهد کرد یا خیر اما به نظر می‌رسد مثل همیشه اختلافات داخلی به ورزش ایران ضربه بزند.
خطر تعلیق حس می‌شود
باید از گذشته درس بگیریم و یادمان بیاید که در آستانه المپیک 2012 تعلیق چند فدراسیون ورزشی باعث شد تا چند‌سال ورزش ایران درگیر حاشیه باشد. حالا هم اختلاف بین کمیته المپیک و وزارت ورزش گستردگی بیشتری پیدا کرده و شاید درنهایت همه چیز به ضرر ورزش کشور تمام شود. در یکی، 2‌سال اخیر کمیته بین‌المللی المپیک به دلیل دخالت دولت در ورزش، کشوری مثل کویت را تعلیق کرده و با این وضع خط در کمین ورزش ایران هم هست. ضرورت اصلاحات در اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی کاملا به چشم می‌آید و از سوی دیگر وزارت ورزش برای این‌که اختیار عزل و نصب را داشته باشد، نمی‌خواهد زیر بار این موضوع برود. با این‌که محمود گودرزی بارها تأکید کرده که دخالتی در امور فدراسیون‌ها ندارد اما به صورت نامحسوس حتی عامل کنار رفتن چند رئیس فدراسیون در یکی، 2‌سال اخیر بوده است. باید دید تهدیدهای بین‌المللی باعث تعامل میان مسئولان می‌شود تا چاره‌ای بیندیشند یا این‌که مدیران بلندپایه ورزش به مقابله با یکدیگر ادامه خواهند داد.