جولیان یانگ/ ترجمه حسن امیری‌آرا/ نشر ققنوس
دست‌کم نقشه‌ای نسبتا جامع از گفته‌های فلاسفه غرب ازجمله افلاطون، ارسطو، فیلسوفان پس از ارسطو، هیوم، شلینگ، هولدرلین، هگل و... درباره تراژدی به دست دهد که از افلاطون شروع شود و تا ژیژک ادامه می‌یابد. فلاسفه عموما بر این باورند  که سودمندی تراژدی برای آن‌که بر اندوه غلبه کند، باید واقعا پراهمیت باشد، آن‌قدر مهم که تراژدی را برترین شکل ادبیات کند و پرتکرارترین همه هنرها. تراژدی همواره مورد توجه فیلسوفان است و آنها را به تفکر واداشته است. این کتاب بر آن است که نشان دهد درطول دوهزارو500‌سال گذشته فیلسوفان درمورد تراژدی چه حرفی برای گفتن داشته‌اند. چه چیزی باعث می‌شود داستانی را تراژدی بدانیم؟ چرا با وجود محتوای اندوهبار تراژدی ارزش والایی برای آن قائلیم؟ فلسفه تراژدی، نوشته جولیان یانگ و ترجمه حسن امیری‌آرا، منبعی مفید برای علاقه‌مندان و پژوهشگران حوزه فلسفه و همین‌طور حوزه‌هایی دیگر همچون ادبیات است.