| سعید برومند| آسیبشناس اجتماعی|
ارتباط در فضای اعتماد شکل میگیرد. اما ماهیت اینترنت و دنیای مجازی نوع این ارتباطات را به شکل خودش تعریف کرده است. ماهیتی که به خاطر ذاتش گاهی مردم را درگیر آسیبهایش میکند. انتشار محتواهای غیراخلاقی و خلاف واقعیت ازجمله این آسیبهاست.
مسألهای مانند اعتماد موضوعی است که در ابعاد گستردهای گنجانده و در علوم روانشناسی، جامعهشناسی و ارتباطات به شکلهای مختلفی تعریف میشود. بهطورکلی وقتی درصد بالایی از افراد یک جامعه بهطور مشترک یک رفتار را انجام میدهند آن وقت این مسأله اهمیت بیشتری پیدا میکند، چراکه باعث میشود یک آسیب در صورت وقوع همهگیر شود و تعداد افراد بیشتری را درگیر خود کند.
کاربران اینترنت وقتی احساس امنیت را در همه فعالیتهایشان بهخصوص کارهایی که پولی در آن ردوبدل میشود، احساس کنند، درواقع میتوان به تاثیرات مثبت استفاده از این فضا پی برد. اما گر قرار باشد هر روز تعدادی از کاربران قربانی حادثه، اتفاق، سوءاستفاده یا هتک حیثیت قرار بگیرند، این حس ناامنی از درون فضای مجازی به دنیای واقعی نیز منتقل خواهد شد که نتیجهاش پررنگشدن حس بیاعتمادی و نداشتن حس امنیت در زندگی عادی افراد است.
آسیبی که گاهی به روابط خانوادگی و دوستی نیز لطمه وارد میکند. مثلا اگر یکی از افراد خانواده قربانی اعتمادش به یک سایت خرید و فروش کالا شود و بعد از مدتی با از دست دادن پولش متوجه شود که هدف کلاهبرداری قرار گرفته قطعا با واکنشهای متفاوت افراد خانوادهاش که در جریان کار او قرار گرفتهاند، قرار خواهد گرفت. به این معنی که ابتدا او سرزنش میشود و سپس برای توضیح و توجیه کارش وارد بحث با دیگران خواهد شد. درواقع این فرد بهخاطر ضربهای که خورده است روحیهاش را باخته و نگاهها و نصیحتهای اطرافیانش وضع او را تشدید میکند.
بنابراین باید گفت آسیبها نیز ماهیت خودشان را دارند و حتی اگر در یک زمان و مکان دیگر مانند فضای مجازی رخ دهند باز هم بازتابشان به زندگی واقعی برخواهد گشت.
دنیای اینترنت از همان بدو ورود به زندگی انسانها ناشناخته بود و باید این را بدانیم که هر چند سالها از ورودش به جهان گذشته و حالا بسیاری از مردم نحوه کارکردن با آن را آموختهاند اما شکل و شمایلش مثل یک انسان هر روزه درحال رشد و تغییر است و برای در امان ماندن از آسیبهایی که این قافله ممکن است به ما تحمیل کند میبایست غفلت نکنیم.