شماره ۱۱۰۷ | ۱۳۹۶ يکشنبه ۳ ارديبهشت
صفحه را ببند
استقبال 1100 مخاطب از یازدهمین نمایشگاه خیریه هنرجویان تارا بهبهانی
نور؛ زیر خوشه‌های خشم
آثار 72 هنرجو 7 تا 16ساله 55‌میلیون تومان فروش رفت

شهروند| خبری در راه است؛ خبری خوب، خبری که در دنیای غرق خشم و خون می‌تواند حداقل برای ساعاتی لبخند را به لب‌های آدم‌های این شهر و این کشور یا شاید درحالی‌ که کیلومترها دورتر از سرزمین‌مان، کودکان سوری زیر باران بمب و موشک دست و پا می‌زنند، یک هنرمند ایرانی دست از تلاش برنداشته و برای یازدهمین ‌سال متوالی حرکت انسان‌دوستانه خود را ادامه داده تا شاید قدمی هرچند کوچک برای جلوگیری از فراموشی مفهوم انسانیت و مهربانی بردارد.
تارا بهبهانی، نقاش و هنرمند نامدار ایران که حالا دیگر او را تنها به نام پدرش یعنی طاها بهبهانی بزرگ نمی‌شناسند، مانند سال‌های گذشته نمایشگاه نقاشی خیریه‌ای را با هدف حمایت از کودکان مبتلا به سرطان درموسسه خیریه محک برگزار کرد. 72 هنرمند کودک و نوجوان که هنرجویانی 7 تا 16ساله هستند و در آکادمی تارا بهبهانی، نقاشی را فرا می‌گیرند، آثار خود را به نفع هم‌سن‌وسالان بیمار خود به معرض دید عموم گذاشتند تا به واسطه فروش این تابلوها بتوانند به کودکان سرطانی محک کمک کنند.
این نمایشگاه روزهای 31 فروردین و اول اردیبهشت 1396 از ساعت 16 تا 20 در موسسه خیریه و بیمارستان محک برگزار شد. تارا بهبهانی در 10‌سال گذشته از حرکت خود خواسته و مهربانانه خود خسته نشده و حالا «خبری در راه است...» ورود به دومین دهه عمر خود را جشن گرفته است. این نقاش و مدرس درباره این نمایشگاه می‌گوید: «در زندگی هرکس موقعیت‌ها و حوادثی پیش می‌آید که مسیر زندگی او را عوض می‌کند و به آن جهت می‌دهد. گاه با تمام پیش‌بینی‌های ممکن، متفاوت و نقطه مقابل همه حوادث ازپیش تعیین شده است. برای هر پدر و مادری هم درمسیر تربیت و رشد کودکش، جریان‌ها، حوادث و اتفاقات شیرین و تلخی وجود دارد که گاه می‌تواند مسیر زندگی یک خانواده را تغییر دهد.»
او با تمام وجود، مصائب پدر و مادری که جگرگوشه‌اش با کابوس سرطان رو‌به‌روست و ذره‌ذره مقابل چشمانش آب می‌شود را درک می‌کند. تارا بهبهانی صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه می‌دهد: «فکر نمی‌کنم هیچ چیزی دردناک‌تر و ناگوارتر از این باشد که به پدر و مادری خبر ابتلای کودکش به سرطان را بدهند؛ یک بیماری که هنوز علت و دلیل آن مشخص نیست و درمانش خود داستانی دراز دارد. هزینه‌های گزاف درمان و دارو چنان برخانواده فشار می‌آورد که گاه ممکن است هستی‌شان را دراین راه بدهند؛ به امید بهبودی کودک رنج‌دیده‌شان.»
بهبهانی نقبی هم به گذشته می‌زند و از نخستین نمایشگاه خود می‌گوید و البته درتوصیف همکاری خود با موسسه خیریه محک به یازدهمین دوره آن می‌رسد: «نخستین‌باری که این نمایشگاه را برگزار کردیم، پولی که جمع شد را صرف خرید کفش شب عید برای بچه‌های بی‌بضاعت کردیم. نزدیک به ‌هزار و هشتصد و سی جفت کفش خریدیم و به کمک خانواده‌ها به شهرهای دورافتاده رساندیم. ‌سال بعد تصمیم گرفتیم این پول را به کودکان سرطانی اختصاص دهیم. ابتدا با موسسه بهنام دهش‌پور و سپس محک آشنا شدم. با کمک پدرم با مدیریت محک بیشتر نشست‌وبرخاست کردم و متوجه شدم که این پول دقیقا برای بچه‌ها خرج می‌شود. محک در 25‌سال گذشته قدم‌های خوبی برداشته و یک بیمارستان به کمک مردم ساخته که قرار است ظرف چند ماه آینده افتتاح شود. این موسسه بدون حمایت دولتی و تنها با کمک مردمی اداره می‌شود. من به چشم دیده‌ام که این مبالغ برای بچه‌های سرطانی هزینه می‌شود و این اتفاق یک قوت قلب برای من است. خانواده‌هایی که به نمایشگاه می‌آیند، می‌توانند از بیمارستان محک بازدید کنند و هزینه بخشی از تجهیزات و حتی درمان یک کودک را به عهده بگیرند. این نمایشگاه سبب می‌شود بچه‌ها با کار خیر آشنا شوند و آینده‌سازان ما خیرین آینده نیز لقب بگیرند.»
«خبری در راه است...» نام این نمایشگاه است که درگام اول توجهات را به خود جلب می‌کند اما کمتر کسی تصور می‌کند این جمله خبر از برگزاری نمایشگاهی هنری به نفع کودکان سرطانی بدهد. پاسخ تارا بهبهانی به این تضاد جالب اینچنین است: «انتخاب عنوان خبری در راه است... برای یازدهمین نمایشگاه شاگردانم با این امید و آرزو بود که هیچ خانواده‌ای خبر ناگوار ابتلای کودکش به سرطان را نشنود و آنچه هست، همه سلامتی و تندرستی باشد. عنوان نمایشگاه باعث می‌شد تماشاچیان این موضوع را درکار بچه‌ها جست‌وجو کنند. قدردان مردمی هستم که روزهای آخرهفته خود را به من و بچه‌ها اختصاص دادند. خیرین زیادی آمدند و رقم‌های بالایی را به خرید تابلوها اختصاص دادند. مجموع این اتفاقات به من قوت قلب داد که مانند 11‌سال گذشته با قدرت ادامه دهم. خیلی خوشحالم که نمایشگاه ما بازتاب خوبی داشته و امیدواریم پولی که جمع شده، دردی را دوا کند. از عمق قلبم می‌خواهم این بیماری ناگوار ریشه‌کن شود که اگر نمایشگاهی برگزار می‌کنیم، صرفا جهت ساختن لحظاتی خوش برای بچه‌ها باشد.»
برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی که حمایت‌های دولتی را پشت سر خود نمی‌بیند، آن هم به مدت بیش از یک‌دهه، حرکتی قابل تقدیر ازسوی این مدرس هنر و نقاش است: «یک حرکت و یک فرد باانگیزه می‌تواند جریان و جنبشی را ایجاد کند که تداوم آن، همگان را همراه و همدل سازد. این نمایشگاه هم حاصل یک ایده و حرکت انسان‌دوستانه و خیرخواهانه بود که 11سال، هرساله به‌طور مداوم از‌ سال 1385 برگزار می‌شود و نتایج تأثیرگذار و زیبایی را رقم زده و می‌زند. کودکانی که دردی ندارند، یاد می‌گیرند با درد و بیماری بقیه هم‌قدم شوند و ایده برآمده از ذهن‌شان را روی کاغذ و بوم به تصویر بکشند و آن را خالصانه تقدیم به همسالان خود کنند.»
برخی از شاگردان تارا بهبهانی، نخستین حضور خود درنمایشگاه را تجربه می‌کردند. تعدادی از این هنرجویان که تنها 7‌سال سن داشتند، با اعتمادبه‌نفسی بسیار زیاد درمورد تابلوی خود صحبت کرده و ایده‌هایشان را برای تماشاچیانی که سر ذوق آمده بودند، توصیف می‌کردند. تارا بهبهانی درمورد هنرجویانش هم صحبت می‌کند و می‌گوید: «تا چند وقت پیش شاید حتی صدای آنها را نمی‌شنیدید، چون بسیار خجالتی بودند اما حالا با جسارت درمورد کارهایشان حرف می‌زنند. فکر می‌کنم این نمایشگاه در رشد شخصیتی بچه‌ها تأثیر مثبتی گذاشته است.»
استقبال گسترده و حضور نزدیک به ‌هزار و سیصد تماشاچی برای تماشای آثاری که خالقانش کودکان و نوجوانان هستند، می‌تواند مهر تأییدی بر حرکت زیبای تارا بهبهانی باشد و خستگی را از تن او و هنرجویانش دربیاورد. 55ميليون تومان مبلغی است که از فروش تابلوها به دست آمده و قرار است به کودکان سرطانی محک اهدا شود: «خانواده‌ها و مردم عزیز و تماشاچیان این نمایشگاه هرساله با گشاده‌دستی درنمایشگاه حاضر می‌شوند و مبالغی را برای خرید تابلوها می‌پردازند که هم نقاشان کوچک را حمایت کرده و هم کودکان مبتلا به سرطان را درک نموده و مسیر بهبودشان را سرعت بخشیده‌اند. ما دراین نمایشگاه رکورد مبلغ جمع‌شده در‌سال گذشته را شکستیم. از شهرهای مجاور تهران مانند کرج، پردیس و حتی قزوین تماشاچیانی داشتیم که تنها به خاطر نمایشگاه ما به تهران آمده بودند. جالب این‌که تعدادی از بچه‌ها و حتی خانواده‌هایشان برای نخستین‌بار با محک آشنا می‌شدند.»

هنرجویان «خبری در راه است»

آوین ابوترابی، فاطمه اخوان، نازگل ارتش یار، دیبا ارتش‌یار، لاوین اسلامی، لیلین اسلامی، بهار اعتمادی، دیبا افتاده، آرتینا الحانی، تینا امیرآبادی، روشا ایمانی، نفس آذری‌یگانه، هستی آینه‌ساز، مانیا بازدار، الینا برزنونی، رومینا تبریزی، رها ترابی، سارا جلالی‌فراهانی، ملیکا جهان‌تیغ، تارا چلویی، آرمیتا حکمت‌پور، باران حکمت‌پور، سارا خمسه، نیکی رشیدیان، رایحه رضایی، آلا زمانی، یاسمینا زواره، باربد سبزی، یاسمینا سخی‌پور، باران شاد اختر، کیمیا شاهگلی، ‌هانا شاهین، پارمیس شباک، نیکی شرکت، یاس شیرانی، رومینا صابونچی، ‌هانا صامت، کیمیا صباغی، کیان صباغی، لیلی صلاحی، امیرحسین عرفانی، سارا عرفانیان، فرگل علی‌ناصری، یاسمین فرخی‌پارسا، آرنیکا فرنودی، هدیکا فقیهی، ویان فیروزی، نیکی کاظمیان، رادمهر کرباسی، آرین لاهیجی، مبینا ماشااللهی، ستایش مبرا، پارمیس محرابی، مانلی محسنی‌جم، کیان مرادی، کوشا مصلحی، نیوشا مصلحی، مانا مصلحی، مهرو منصوری، کیان موجبی، روژین موهبت، هلیا مهاجری، آوا میراب‌زاده، روژه ناصرمستوفی، ژوان ناصرمستوفی، ثمین ناظمی، ملیکا نجاری، عسل نخ باف، مدیا نصیری، سارینا نظری، نازگل هشی و آراد یوسف‌زاده اسامی 72 هنرجویی بودند که آثارشان درنمایشگاه «خبری در راه است...» به نمایش درآمد.


تعداد بازدید :  1410