در گرماگرم جنگ بوسنی که در نیمه اول دهه 90 میلادی به وقوع پیوست نام دو نفر بیش از هر اسم دیگری در رسانه‌ها تکرار می‌شد. نخست رادوان کاراجیچ رهبر صرب‌های بوسنی و دیگری اسلوبودان میلوشویچ رئیس‌جمهوری صربستان که از قضا هر دو نیز طی سال‌هایی که جنگ بوسنی در جریان بود به لقب - احتمالاً از دید خودشان افتخارآمیز - «قصاب بوسنی» مفتخر شدند! این میان اما میلوشویچ موقعیتی متفاوت از کاراجیچ داشت زیرا او سیاستمداری کهنه‌کار و رئیس‌جمهوری یک کشور مهم بود و در مقابل کاراجیچ یک ملی‌گرای افراطی و بی‌اهمیت به شمار می‌رفت که توانسته بود صرب‌های بوسنی را برای کشت و کشتار همشهریان مسلمان‌شان تهییج کند! درنهایت جنگ بوسنی با همه جنایت‌ها و خونریزی‌هایی که کاراجیچ و میلوشویچ مسئولش بودند تمام شد و هر دوی این رهبران به اصطلاح ملی‌گرا برای محاکمه مقابل قضات دادگاه رسیدگی به جنایات جنگی در لاهه هلند قرار گرفتند. کاراجیچ به 40سال حبس محکوم شد اما میلوشویچ نتوانست دادگاه را به اتمام برساند و 13سال پیش در چنین روزی، برابر 11 مارس 2006 بر اثر حمله قلبی درگذشت.