«بزرگترین گناهی را که یک انسان ‌می‌تواند مرتکب شود، مرتکب شده‌ام‌، خوشبخت نبوده‌ام. بگذار بهمن یخ‌زده بی‌رحم نسیان، مرا در کام خود فرو برد، نابود کند، بی‌شفقتی. پدر و مادرم مرا برای زیبایی و بازی شگفت‌انگیز زندگی به دنیا آوردند، برای زمین، آب، آتش و هوا. من به آنها خیانت کردم، از این‌رو که خوشبخت نبودم...» 120‌سال پیش در چنین روزی، برابر 24 آگوست 1899 میلادی، خورخه لوئیس بورخس، نویسنده و شاعر شهیر آرژانتینی در بوئنوس آیرس به دنیا آمد. بورخس را همه به جملات قصار و داستان‌های کوتاهش می‌شناسند، درحالی‌ که او در پهنه ادبیات آمریکای جنوبی شاعری چیره‌دست به شمار می‌آید، کما این‌که جملات داخل گیومه نیز از معروف‌ترین اشعار اویند. بورخس نخستین دفتر شعر خود را در 24سالگی منتشر کرد. او در طول زندگی حرفه‌ای خود هرگز رمان ننوشت اما سبک داستان‌‌نویسی‌اش باعث بروز تغییراتی بنیادین در فرم داستان کوتاه کلاسیک شد. در چشم متخصصان ادبیات بورخس نویسنده‌ای پست مدرن به حساب می‌آید. او با این‌که بارها نامزد جایزه نوبل ادبیات شد اما هیچگاه به آن دست نیافت.