«ایرانیا در توییتر اول هفته رو با قرارداد_ ۲۵_ساله شروع کردن با آزاده_نامدارى و ریحانه_پارسا ادامه دادن و با سیزده_به‌در تموم کردن. کم کم دارم فکر می‌کنم این بندگان خدا فقط این  براشون مهمه اونا بهانه است  خداشونه.»یا «چه کسانی آزاده نامداری را کشتند؟ الماس آبی کوچکدر ماجرای فوت مرحومه آزاده نامداری نباید فراموش کنیم وقتی را که رسانه‌ای مثل بی‌بی‌سی فارسی با کمال وقاحت پخش تصاویر شخصی او را کاملا موجه و اخلاقی نشان می‌دادند!»یا «تلخی مرگ به اندازه‌ای نیست که بر تلخی واقعیت غلبه کند. مرگ پایان است، اما کشنده واقعیت نیست. مرگ جبرست، اما نافی اختیار و مسئولیت آدم‌ها نیست. سرانجام، تاریخ/زمانْ بیرحمانه تقدس زایی مرگ را می‌زُداید. نخبگان حاضرند -مانند اباذری (درباره پاشایی)- به تحلیل نامداری بپردازند؟»یا «پیج آزاده نامداری رو نداشتم. آخه برام روزا و خاطراتیو تداعی می‌کرد که سعی داشتم فراموش‌شون کنم. امروز بعد از ۳ سال پیجشو دیدم. با اون آدم دغدغه‌مندی که قبلا دیده بودم فرق داشت. بزرگ‌تر شده بود؛ عاقل‌تر، غمگین‌تر و کم‌انرژی‌تر. نمی‌دونم چطوری توصیف کنم ولی فرق داشت. خدایش بیامرزد.»
«این روزهای کرونایی معلوم نیست کی تا کِی هست. مهربون‌تر باشیم. به امید روزای بهتر و واکسیناسیون همه.»یا «درسته مردم مقصر هستن اما مسئولان هم کم مقصر نیستن و حداقل می‌تونستن اجازه مسافرت در این سطح را ندن که الان بخوان گلایه کنن. در کل هم نه واکسیناسیون سرعت داره نه حمایتی از کسب‌وکارها میشه و مردم بلاتکلیف هستن!»
یا «ایران در قعر جدول واکسیناسیون کرونا. وزیر بهداشت صادق‌ترین عضو کابینه است؛ مخصوصا اونجا که گفت: جهان از اقدامات کرونایی ایران انگشت به دهن می‌ماند.»
یا «مسأله اعتماده، چه توافق با چین باشه، چه مذاکرات هسته‌ای، چه تست انسانی واکسن خارجی، چه سامانه شفاف واکسیناسیون و واکسیناسیون مسئولان، چه خبر فوت یه سلبریتی و.... ممکنه صد درجه حساس‌تر از اینا صدجای دنیا انجام بشه و هیچکس چیزی نگه ولی وقتی شما اعتماد رو می‌کشی کوچک‌ترین کارت سوال‌برانگیزه!»