شهرام شهیدی طـــنــزنـویــس
سنگ اول:
یکی از کسانی که قصد دارد دوباره در انتخابات نامزد شود و با رأی بسیار بالایی هم چهارم شود، گفته «خانواده داری و خانواده‌سازی را یک شغل خواهیم کرد.»
ایشان تصریح کرد: «فعالیت خانم‌هایی که در این دو مسئولیت در خانه کار کنند، شغل محسوب خواهد شد و دولت مردمی باید به آنها حقوق بدهد.»
فقط برای من یک سوال به وجود میآید. مشاغل تعریف خاص خودشان را دارند. در هر شغلی بین کارفرما و کارمند یک قرارداد و یک بده بستانی هست.
پرسش یک: زنی که شغل خانوادهداری و خانواده‌سازی دارد، حتما کارمند محسوب می‌شود. در این صورت کارفرمایش کیست؟ آقای آقابالاسر؟
پرسش دو: خانواده داری و خانواده‌سازی دو شغل نیست؟ خدای‌نکرده فردا نگویند دو شغله است و باید از یکی از اینها برود کنار؟
پرسش سه: اگر زنی بخواهد از این شغل عجیب خود استعفا بدهد، چه می‌شود؟ و چه کسی قرار است با استعفای او مخالفت یا موافقت کند؟
گفت‌وگوی آینده:
زن: من دیگه از این بشور و بساب و بپز و بیار و ببر خسته شدم مرد. پات را انداختی رو پات فوتبال می‌بینی و پوست تخمه می‌اندازی رو زمین؟ مگه کنیز آوردی؟ از فردا برمیگردم سر همون شغل مهندسی که تو و خانواده‌ات نگذاشتین ادامه‌اش بدم.
مرد: متأسفانه با استعفای شما مخالفت می‌شود.
بیانیه: بالاغیرتا برای به دست آوردن رأی زنان هم که شده، یک ذره ژست الکی بگیرید و از این طرحهای مردسالارانهتان رونمایی نکنید. بعد از انتخاب‌شدن به اندازه کافی فرصت دارید زنها را نابود کنید.
سنگ دوم
ایشان البته در حوزه صنعت هم ورود کرده و گفته «تصور کنید در یک شهرک صنعتی دو کارخانه لوازم خانگی وجود داشته باشد، قطعات مورد نیاز این کارخانه‌ها می‌تواند در منازل مردم تولید شود.»
گفت‌وگو:
زن: مرد باز با دوستهات تو زیرزمین چه غلطی داری میکنی؟ نکنه باز هم رفتی سمت اون خانه خراب کن؟
مرد: این چه حرفیه زن؟ دارم هیدروستات لباسشویی تولید میکنم.
صدای دوستان مرد از زیرزمین: زود بیا دیگه. این سری قراره هیدروستات فضاپیما تولید کنیم جون تو. سهیل جان آتش را روشن کن ببینم. فندک بزن. آباریکلا.