مراسم دوخت پیراهن مراد در گذشته بیشتر به نیت بخت‌گشایی و شفای مریض انجام می‌شده و هنوز نیز مرسوم است و بسیاری از دختران جوان به اجرای آن می‌پردازند. این رسم کهن علاوه بر خیابان مسجد جامع در مسجد امیرچخماق نیز برگزار می‌شود زیرا در این مسجد سنگی با نام «مراد» وجود دارد. سبک‌وسیاق اجرای رسم پیراهن یا لباس مراد متفاوت است اما براساس یکی از سبک‌وسیاق‌ها، کسانی که حاجتی دارند به‌ویژه افرادی که شفای مریضی را از درگاه خداوند متعال خواستارند، پولی را از 7 نفر از سادات یا 7 نفر از زنانی که نام فاطمه بر آنها گذاشته شده، می‌گیرند و با آن پول پارچه‌ای تهیه می‌کنند و این پارچه را در روز ۲۷ ماه رمضان بین نماز ظهر و عصر برش می‌زنند. بسیاری بر این باورند که این پارچه نباید قیچی بخورد به همین دلیل از چاقو یا تیغ برای برش پارچه استفاده می‌کنند.آداب دوخت این پارچه نیز در نوع خود جالب است به نحوی که با نخی همرنگ پارچه، کیسه‌ای دوخته می‌شود که بین دو نماز از میان کیسه، نخ سبزی را عبور می‌دهند و انتهای نخ را به چند نخ گره زده و نخ را از سکه‌های سوراخ‌داری که فرد حاجت‌دار آن را تهیه کرده، عبور داده و به سر کیسه می‌بندند. پس از دوخت کیسه آن را به فرد سفارش‌دهنده می‌دهند و شخص تا وقتی که حاجتش برآورده شود از آن نگهداری می‌کند و پس از برآورده شدن حاجت، سر کیسه را باز می‌کند و سکه سوراخ‌دار را بیرون می‌آورد و زیر لباس می‌دوزد به نحوی که دیده نشود و باید همیشه این سکه را همراه خود داشته باشد.