محمدمهدی فرقانی آزادی بیان را هوا و اکسیژن روزنامه‌نگاری می‌داند و تاکید می‌کند که روزنامه‌نگاری در غیاب آزادی‌بیان بی‌معناست و کارکردی ندارد.
این روزنامه‌نگار باسابقه و استاد ارتباطات در گفت‌وگویی درباره ضرورت آزادی بیان برای خبرنگاران با هدف تبیین مطالبات مردم و جلوگیری از بروز تخلفات در جامعه صحبت کرد.
رئیس سابق دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه‌طباطبایی درباره ضرورت آزادی‌بیان توضیح داد: «روزنامه‌نگاری در غیاب آزادی‌بیان بی‌معناست و کارکردی ندارد. یکی از مهم‌ترین کارویژه‌های روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها، نظارت بر جریان قدرت و ثروت است، برای اینکه قدرت را پاسخگو نگه دارند و از روندهای نادرست و ناصحیح جلوگیری کنند. این بخش نظارتی، باعث می‌شود که در بلندمدت جامعه از غلتیدن در ورطه بحران نجات پیدا کند.»
فرقانی تاکید کرد: «بسیاری از بحران‌ها پیش از وقوع در صورتی که به‌وسیله روزنامه‌نگاران بازشناسی و معرفی شوند و مورد نقد و ارزیابی قرار بگیرند، عملا به دولت و حاکمیت این امکان را می‌دهند که علاج واقعه را قبل از وقوع فراهم کنند و از وقوع بحران‌هایی پیشگیری می‌کنند که به‌علت مسکوت ماندن، نادیده گرفته شدن و انکارشدن ممکن است به‌وقوع بپیوندد.»
رئیس سابق دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه‌طباطبایی که به گفته خودش در ماه‌های گذشته بازنشسته شده است، درباره فعالیت‌های این روزهایش گفت: «در طول 9ـ8 ماه گذشته که از بازنشستگی‌ام می‌گذرد، بیشتر در خانه بودم و کلاس‌هایی هم که داشتم به‌صورت مجازی و آنلاین برگزار می‌شد. اخیرا کتابی مشترک تحت عنوان «روابط عمومی‌ها و ارتباط با رسانه‌ها» را با خانم دکتر بروجردی منتشر کردیم، اما به‌صورت عمومی توزیع صورت نگرفته است. طرح‌هایی هم در ذهنم در زمینه روزنامه‌نگاری دارم که اگر عمری باشد امیدوارم آنها را تالیف کنم.»