45 سال پیش در چنین روزی، برابر 19 آذر 1357 خورشیدی، مصادف با تاسوعای حسینی (9 محرم سال 1399 هجری قمری) یکی از عظیم‌ترین راهپیمایی‌های ضد رژیم پهلوی در تهران و دیگر شهرهای بزرگ ایران برگزار شد. این راهپیمایی روز بعد و در عاشورای حسینی نیز تکرار شد و پایه‌های لرزان سلطنت محمدرضا پهلوی را بیش از پیش متزلزل کرد. حضور مردم در خیابان‌ها طی این دو روز به اندازه‌ای بود که در رسانه‌ها از آن با عنوان رفراندوم سلب مقبولیت و مشروعیت رژیم پهلوی و شخص محمدرضا‌شاه یاد شد. در قطعنامه هفده ماده‌ای صادر شده در پایان این راهپیمایی برخی مسائل برای نخستین بار مطرح شد که خلاصه آن به این شرح است: «تأیید رهبری بلامنازع حضرت امام خمینی، برکناری شاه و برچیده شدن بساط سلطنت، نفی استعمار خارجی و نیل به استقلال و خودکفایی ملی، برقراری حکومت عدل اسلامی، حفظ حقوق سیاسی ـ اجتماعی افراد جامعه و اقلیت‌های مذهبی، اعطای آزادی واقعی و حفظ حیثیت، شرف و کرامت انسانی به زن‌ها، اجرای عدالت اجتماعی و نفی هر گونه تبعیض و استثمار، احیای کشاورزی که بر اثر انقلاب شاه و ملت نابود شده بود، پیشرفت صنعت، ادامه اعتصابات تا سقوط رژیم، احتراز از احتکار و گران‌فروشی، اخطار به ارتش و دعوت از ارتشی‌ها برای اتحاد با مردم، رد اتهام نفوذ کمونیست‌ها و کمونیسم در انقلاب اسلامی، ادامه نهضت تا سقوط رژیم خائن شاه.»