[شهروند]  اخبار و حرف و حدیث‌ها درباره مشارکت برخی کشورهای عربی ازجمله اردن در دفاع از اسرائیل در مقابل عملیات وعده صادق ایران، بازتاب گسترده‌ای داشته و جنجال بسیاری در رسانه‌های منطقه‌ای به پا کرده است. در همین زمینه ایمن الصفدی، وزیر خارجه اردن، با تأیید تلویحی رهگیری برخی پهپادهای ایرانی، آن را اقدامی دفاعی و یک پروتکل نظامی ثابت برای تامین امنیت اردن خوانده که درصورت احساس تهدید از سمت هر کشوری در دستور کار است. الصفدی با این تأیید تلویحی رهگیری پهپادهای ایرانی، با مطرح کردن مسئله اقدام در چارچوب تامین امنیت کشورِ اردن درصدد کاهش فشار انتقادات و حملات افکار عمومی عرب مبنی بر همدستی این کشور با اسرائیل برآمده است.
علاوه بر این، گمانه‌زنی‌هایی از همراهی امارات و عربستان با اسرائیل در دفع حملات ایران نیز در روزهای اخیر انتشار یافت که به اذعان وال استریت ژورنال صرفا شامل ارائه اطلاعات به اسرائیل بوده است، اما احتمال کمک نظامی عملیاتی آنان به صهیونیست‌ها نیز بعید نیست.
پس از شکست در جنگ 6 روزه و جنگ یوم کیپور در 1973اعراب به مرور و بر اثر عللی چون؛ خیانت حکام دست‌نشانده و وابسته، احساس ضعف در برابر آمریکا و اسرائیل، ترس از تبعات درگیری با اسرائیل، نفوذ گسترده در میان سران و تصمیم‌گیران آنان و... درصدد تنش‌زدایی ذلیلانه با اسرائیل برآمده و از پیمان کمپ‌دیوید با محوریت مصر در 1978تا پیمان اخیر موسوم به پیمان ابراهیم در 2020این رویکرد توسط کشورهای مطرح عربی، خاصه در خاورمیانه تداوم داشته است. فارغ از مبانی اسلامی و نگاه ایدئولوژیک به یهود و صهیونیسم، تکیه اعراب به اسرائیل از دید رئالیستی و استراتژیک نیز غلط است و علل متعددی می‌توان در این زمینه برشمرد؛ اولا اسرائیل در حکم یک شریک استراتژیک برای آمریکا جهت نقش‌آفرینی دائمی و مؤثر در منطقه است و آمریکا بسته به وضعیت و در شرایط انتخاب، یقینا به هر نحوی اعراب را به سود اسرائیل تضعیف خواهد کرد. ثانیا؛ کنار گذاشتن اندیشه مبنایی اسلامی و نگاه ایدئولوژیک از سوی اعراب، منجر به اتخاذ رویکرد مشابه از سوی اسرائیل نشده و نمی‌شود و در نهایت ایدئولوژی صهیونیستی به چشم دشمن خونی و همیشگی به مسلمین نگاه می‌کند. خواه آنان ایدئولوژیک بیندیشند و اهل مبارزه باشند، خواه سازشکار. ثالثا اعراب همیشه با خطر احیای شور و احساسات ملی و دینی مردم خود در برابر اسرائیل مواجهند. ننگ همدستی با اسرائیل همیشه همچون یک آتش زیر خاکستر در بدنه و متن جوامع عربی خواهد ماند و درصورت وجود شرایط مساعد می‌تواند منجر به قیام و مبارزات مردمی علیه حکام این کشورها شود. چنانچه که اخیرا فوران خشم کاربران عرب با شائبه همراهی اردن با اسرائیل در مقابل حمله ایران در شبکه‌های اجتماعی بسیار چشمگیر بود.
در مجموع رویکرد اتکای اعراب به اسرائیل با انگیزه‌های اقتصادی یا امنیتی یا سیاسی، یک رویکرد تضمینی برای رشد و بقای سران عرب نخواهد بود و دیر یا زود تبعات آن گریبانگیر آنان خواهد شد.