[شهروند]         81 سال پیش در چنین روزی، برابر ١2 ژوئن ١٩٤٤ میلادی، آلمان نازی، شهر لندن را با موشک‌های «V1» هدف قرار داد. نخستین شلیک‌ها آنچنان که باید و شاید در اصابت به اهداف موفق عمل نکردند، اما با گذشت زمان و خصوصا تکمیل موشک‌های پیشرفته‌تر «V2»، هم بُرد موشک‌ها افزایش یافت، هم دقت‌شان بالا رفت و هم بر میزان تخریب‌شان افزوده شد. «موشک» سلاح جدیدی بود که تا قبل از جنگ جهانی دوم کسی با آن و قابلیت‌هایش آشنایی نداشت و تنها وقتی موشک‌های «V1» و «V2» در لندن پایتخت انگلستان فرود آمدند، دنیا فهمید که می‌توان فواصل خیلی دور را نیز هدف بمباران قرار داد، بدون این‌که جان خلبان‌ها و موجودیت هواپیماها به خطر بیفتند. موشک‌ می‌توانست موازنه قوا در میدان جنگ را به نفع متحدین عوض کند اما این سلاح جدید‌ خیلی دیر در اختیار ارتش آلمان قرار گرفت و درواقع وقتی شلیک موشک‌‌ها آغاز شد که دیگر کار از کار گذشته بود.

پایان فتوحات و برگشتن بخت از آلمان
از پایان جنگ جهانی دوم 80‌ سال می‌گذرد و هنوز عده‌ای می‌اندیشند که اگر جای مغلوب و پیروز این جنگ عوض شده بود، دنیای امروز چه چهره‌ای می‌داشت! ماشین جنگی مدرن و عظیم آلمان نازی در سال‌های ابتدایی جنگ بین‌الملل دوم همچون داس، ارتش‌های اروپایی را درو می‌کرد، اما چند دگرگونی در جبهه‌های جنگ باعث شد روند پیروزی‌های متحدین متوقف شود. مقاومت انگلستان در آن طرف کانال مانش و دور از دسترس‌بودن آن برای نیروی زمینی آلمان، فرستادن نیروی بی‌شمار توسط اتحاد جماهیر شوروی به جبهه‌ها بدون واهمه از بالارفتن تلفات انسانی، همچنین ورود ایالات متحده آمریکا به میدان جنگ، همه و همه از مواردی هستند که باعث شدند سیر پیروزی‌های رایش سوم متوقف شده و نهایتاً شکلی معکوس به خود بگیرد. 
شکار دانشمندان آلمانی توسط متفقین
پس از پایان جنگ همه فهمیدند اگر آلمان‌ وقت کافی داشت به سلاح‌هایی دسترسی پیدا می‌کرد که دنیا آمادگی چندانی برای مقاومت در برابر آنها نداشت. فیزیکدان‌های آلمانی تقریبا نصف راه دستیابی به بمب اتمی را طی کرده بودند، اما آغاز جنگ در ‌سال ١٩٣٩ رشد صنعت هسته‌ای آلمان را با سکته مواجه کرد. رایش سوم فرصت کافی برای استفاده از این دستاوردهای بزرگ را پیدا نکرد و پس از تسلیم آلمان کشورهای پیروز در جنگ یعنی ایالات متحده، انگلستان و شوروی بر سر به دام انداختن دانشمندان صنایع هسته‌ای و موشکی این کشور وارد مسابقه شدند. این میان آمریکایی‌ها موفق‌تر از بقیه عمل کردند و تعدادی موشک «V2» به اضافه پدر صنایع موشکی جهان یعنی ورنر فون براون را با خود به آمریکا بردند.