‏«در ساعت پنج عصر/درست ساعت پنج عصر بود/پسری پارچه سفید را آورد/در ساعت پنج عصر/سبدی آهک، از پیش ‏آماده/در ساعت پنج عصر/باقی همه مرگ بود و تنها مرگ/در ساعت پنج عصر/باد با خود برد تکه‌های پنبه را هر سوی/در ‏ساعت پنج عصر/و زنگار، بذر نیکل و بذر بلور افشاند/در ساعت پنج عصر/اینک ستیز یوز و کبوتر/در ساعت پنج ‏عصر...» متنی که خواندید بخشی از مرثیه‌ای بود سروده فدریکو گارسیا لورکا در رثای دوستش ایگناسیو سانچز مخیاس با ‏ترجمه احمد شاملو. 83‌سال پیش در چنین روزی، برابر 19 آگوست 1936 میلادی، این شاعر، نمایشنامه‌نویس و نویسنده ‏شهیر اسپانیایی در جریان جنگ‌های داخلی اسپانیا در 38 سالگی به قتل رسید. لورکا زاده گرانادا و پدرش یک خُرد مالک ‏ثروتمند بود، هرچند در جریان آشنایی او با ادبیات و موسیقی مادرش نقشی بسزا داشت. «عروسی خون»، «خانه برنارد ‏آلبا»، «آوازهای کولی»، «افسون شوم پروانه»، «در سایه ماه و مرگ»، «یرما» و... برخی از آثار لورکا در زمینه شعر، ‏ادبیات و نمایشنامه‌نویسی به شمار می‌روند. تعدادی از اشعار او توسط احمد شاملو شاعر شهیر ایرانی ترجمه و حتی به ‏صورت شنیداری دکلمه شده‌اند.   ‏